Tytuł Professor magnus dla prof. Lecha Gładysiewicza z Wydziału Geoinżynierii, Górnictwa i Geologii (W6) Politechniki Wrocławskiej w roku 2022
Tytuł Professor magnus otrzymał wybitny Nasz naukowiec z W6 prof. dr hab. inż. Lech Gładysiewicz w uznaniu jego zasług dla nauki i naszej uczelni.
Status Professor magnus nadawany jest w trybie konkursowym, przeprowadzanym w semestrze letnim i przyznawany na okres trzech lat przez rektora, wyłącznie na wniosek Kolegium Przewodniczących Rad Dyscyplin Naukowych, po zasięgnięciu opinii Senatu.
Każdy, kto otrzymuje ten tytuł, ma prawo posługiwać się nim wewnątrz i na zewnątrz uczelni. Zachowuje także prawo do zatrudnienia na stanowisku profesora w niezmienionym wymiarze czasu pracy i na dotychczasowych warunkach po przejściu na emeryturę. Może również pełnić funkcję kierownika katedry Politechniki Wrocławskiej (w okresie zatrudnienia).
Sylwetkę naukowca z W6, który otrzymał status Professor magnus Politechniki Wrocławskiej w roku 2022 przedstawiamy poniżej.
Prof. Lech Gładysiewicz jest wybitnym nauczycielem akademickim, który od początku swojej kariery zawodowej jest związany z Politechniką Wrocławską. Na Wydziale Górniczym był prodziekanem (1990-1991) i dziekanem (1993-1996), dyrektorem Instytutu Górnictwa (1991-1993 oraz 1996-2002), po zmianie nazwy na Wydziale Geoinżynierii, Górnictwa i Geologii ponownie dziekanem (2005-2012) i prodziekanem (2012-2015). W latach 1991-2012 zasiadał w Senacie PWr.
Od 2007 r. jest członkiem Komitetu Górnictwa PAN. W latach 2011-2016 z powołania Ministra Gospodarki był członkiem Rady Naukowej Głównego Instytutu Górnictwa w Katowicach, a od 2004 r. z powołania prezesa Głównego Urzędu Górniczego jest członkiem Komisji Bezpieczeństwa Pracy w Górnictwie. W latach 2000-2004 był czterokrotnie powoływany przez Ministra Nauki, Przewodniczącego Komitetu Badań Naukowych do pełnienia roli eksperta w celu przeprowadzenia kontroli projektów badawczych. W latach 2007-2008 był dwukrotnie powoływany przez państwową Komisję Akredytacyjną w skład zespołu oceniającego kierunek kształcenia górnictwo i geologia.
W latach 2002-2019 kierował Zakładem Systemów Maszynowych na Wydziale Geoinżynierii, Górnictwa i Geologii Politechniki Wrocławskiej. Od sierpnia 2019 r. do września 2020 r. pełnił funkcję Kierownika Katedry Górnictwa i Geodezji. W latach 2016-2020, po formalnym zakończeniu wieloletniej służby we władzach wydziału, był Pełnomocnikiem dziekana ds. rozwoju kadry i parametryzacji.
Wypromował dziewięciu doktorów, z których jeden uzyskał status pracownika samodzielnego w Politechnice Wrocławskiej. Jest również przedstawicielem wydziału do Kapituły nagrody imienia Dionizego Smoleńskiego.
Od lat cieszy się uznaniem w środowisku uczelni technicznych i jednostek badawczych w Polsce oraz w krajach wiodących w technice górniczej (m.in. w Niemczech, Holandii, Austrii, RPA, Australii). Współpracę z czołowymi europejskimi ośrodkami nawiązał bezpośrednio po doktoracie podczas rocznego stypendium na Uniwersytecie Technicznym w Delft. Jej efektem była m.in. habilitacja uzyskana w Akademii Górniczej we Freibergu, zamawiane wykłady na specjalistycznych konferencjach i liczne konsultacje.
Ma liczne osiągnięcia we współpracy z przemysłem, głównie z górnictwem rud miedzi i węgla brunatnego. Badanie teoretyczne zawsze wiązał ze specjalistycznymi eksperymentami fizycznymi i cyfrowymi.
Jest pomysłodawcą i twórcą szeregu innowacyjnych stanowisk pomiarowych laboratoryjnych oraz przeznaczonych do badań przemysłowych w szczególnie trudnych warunkach górniczych. W oparciu o zrealizowane przez niego badania teoretyczne i eksperymentalne przenośników taśmowych, powstał system komputerowy do obliczeń projektowych, wdrożony i stosowany przez największych użytkowników systemów transportu taśmowego w kopalniach węgla brunatnego, kopalniach rud miedzi oraz w zakładach wytwarzających przenośniki taśmowe w kraju i za granicą.
Wiele jego opracowań zostało docenionych w przemyśle. Wśród nich można wymienić w większości opatentowane i wdrożone nowatorskie rozwiązania techniczne, m.in.: pierwszy w Polsce przenośnik rurowy w Hucie Miedzi Głogów, taśmowy napęd pośredni w kopalni Rudna, krzywoliniowy przenośnik w Kopalni Turów, przenośnik modułowy do ekstremalnie niskich pokładów w Kopalni Polkowice-Sieroszowice oraz prototypy: energooszczędnych krążników, linowego napędu pośredniego, przenośnika do kopalń rud miedzi o zwiększonej efektywności.
Za swoją wzorową pracę wielokrotnie był nagradzany Nagrodami Rektora Politechniki Wrocławskiej i Dziekana Wydziału. Został wyróżniony również Złotym Krzyżem Zasługi (2000), Złotym Medalem Prezydenta za Długoletnią Służbę (2013), Odznaką Zasłużony dla Wydziału Geoinżynierii, Górnictwa i Geologii PWr (2018), wyróżnieniem Docendo Discimus (2003), odznaczeniem państwowym Zasłużony dla Górnictwa RP oraz złotą odznaką Zasłużony dla Województwa Dolnośląskiego (2019).
Profesor Lech Gładysiewicz od ponad 48 lat z ogromnym zaangażowaniem wykonuje obowiązki nauczyciela akademickiego. W uznaniu osiągnięć dydaktycznych i wychowawczych uhonorowany został Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2013). W 2019 roku otrzymał Złotą Odznakę Politechniki Wrocławskiej z Brylantem. Liczne nagrody i odznaczenia odebrał również z inicjatywy przemysłu wydobywczego w uznaniu wymiernych efektów jego pracy naukowo-badawczej na rzecz doskonalenia mechanizacji górnictwa.
Serdecznie gratulujemy Professorowi magnus prof. Lechowi Gładysiewiczowi!
